Er zijn een aantal sleutelmomenten in mijn leven geweest. Momenten die als richtingaanwijzers hebben gediend. 1 daarvan was toen ik in India in een gesprek raakte met een lichaamswerker. Zijn manier van vertellen liet me weten dat ik bij hem een sessie wilde. Op de massagetafel ging ik door alle emoties heen. Van intens verdriet, tot boosheid, tot geluk, pijn en liefde. Zonder enige woorden te gebruiken. Dit was magie voor mij. In een paar uur was ik mijn hele innerlijke wereld langs gegaan en was er zoveel doorleefd. Het liet me achter met een vervuld gevoel. Een gevoel vol kracht en ruimte. Dit was niet zomaar iets. Hier wilde ik meer over weten. 

Ik ben gaan studeren op hoe de relatie tussen lichaam en brein werkt. Welke invloed beide op elkaar hebben. Deze wetenschappelijke onderbouwingen hebben me veel vertrouwen gegeven in het werk. Ik heb ontdekt wat voor schatkamer aan informatie er ligt over de biologie en psychologie. Hoe die elkaar raakt en wat voor impact spanning heeft op de beleving van de wereld. 

Mijn kapstok is de polyvagaal theorie. Dit is een wetenschappelijk kader waar ingezoomed wordt op het zenuwstelsel. Waar bouwt spanning zich op, wat zijn de signalen die je lichaam geeft, en hoe kan je daar naar luisteren. Elke keer weer ben ik geïntrigeerd door de taal die een lichaam spreekt. 

Binnen de reguliere zorg is dit een vrij nieuwe manier van werken. Ik ben dankbaar om hier een stuk in bij te dragen. Ik geloof in het zelfhelend vermogen van een individu bij de juiste ondersteuning. Ondersteuning in het ervaren van ontspanning en zingeving. Voor mij is Het Binnenstebuiten zo een plek. Een plek waar ik ruimte ervaar voor creativiteit, voor onderzoek, voor verbinding en diepgang. Een plek om te ‘zijn’  in alle aspecten die het leven te bieden heeft. Authentiek en puur.